به گزارش مجله خبری نگار، این سیستم که WDJ۱۸۱۰۵۸.۶۷+۳۱۱۹۴۰.۹۴ کدگذاری شده است، اولین نامزد نزدیک برای یک ابرنواختر نوع ۱A در محله مجارستانی ما است.
فاصله بین این دو ستاره تنها ۲.۵ میلیون کیلومتر است که ۶۰ برابر کمتر از فاصله زمین و خورشید است. اندازه گیریها نشان میدهد که جرم ترکیبی این منظومه ۱.۵۵ برابر خورشید است و بر اساس برآوردهای فعلی، آن را واجد شرایط انفجار ابرنواختر در آینده دور، حدود ۲۳ میلیارد سال بعد، میکند.
این کشف نتیجه همکاری بین تلسکوپ مداری GAIA و تلسکوپ زمین WHT است که دانشمندان را قادر میسازد تا ۳۴ منظومه دوتایی از کوتولههای سفید را در مجاورت کهکشان ما شناسایی کنند.
دکتر اینگرید پلوسولی، استادیار دانشگاه وارویک، گفت که این کشف شواهدی را ارائه میدهد که نشان میدهد سیستمهای کوتوله سفید مشابه بیشتر از آن چیزی است که قبلا تصور میشد. او همچنین تاکید کرد که هر یک از این اکتشافات به حل معمای شکل گیری ابرنواخترهای نوع ۱a کمک میکند که نقش مهمی در اندازه گیری فواصل کیهانی و مطالعه انبساط جهان دارد.
ابرنواخترهای نوع ۱a زمانی بوجود میآیند که منظومه دوتایی ستارگان از جرم بحرانی ۱.۴۴ جرم خورشیدی فراتر رود و باعث ادغام و فوران آنها میشود. این رویدادها از مهمترین ابزارهایی هستند که ستاره شناسان برای اندازه گیری فواصل بین کهکشانها و سرعت انبساط جهان به آن تکیه میکنند.
منبع: TASS